Autoprzeciwciała przeciwko β-2-glikoproteinie, IgM

O badaniu

Przeciwciała antykardiolipinowe (aCL) to jedne z autoprzeciwciał, czyli białek produkowanych przeciwko własnym tkankom organizmy w wyniku nieprawidłowej czynności układu odpornościowego. Zaliczane są również do szerszej grupy, przeciwciał antyfosfolipidowych, wraz z przeciwciał przeciwko ß2-glikoproteinie 1 i antykoagulantem toczniowym LA. Ich obecność we krwi zaburza prawidłowy proces krzepnięcia i jest związana z predyspozycją do tworzenia się zakrzepów.

Skrzepy mogą tworzyć się w dowolnym miejscu ciała, nawet najbardziej nietypowym i prowadzić do niewydolności narządów i rozwoju szeregu nieprawidłowości.
U osób, u których występują powikłania związane z obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych, zdiagnozowany jest zespół antyfosfolipidowy (APS). Objawia się on kryteriami klinicznymi: zakrzepicą żylną lub tętniczą oraz niepowodzeniami położniczymi i może współwystępować w przebiegu innych chorób (w połączeniu z toczniem SLE, chorobami reumatycznymi lub układowymi tkanki łącznej, wtedy mówi się, że APS jest wtórny).

Zespół antyfosfolipidowy to choroba o nieznanej etiologii. Istnieje wiele powiązanych stanów, infekcji i leków, które mogą mieć związek z wytworzeniem przeciwciał antyfosfolipidowych. Ich poziomy mogą się zmieniać w przebiegu okresów zaostrzeń i remisji współistniejących schorzeń autoimmunologicznych lub podczas epizodów zakrzepowo-zatorowych.

Test służy jako pomoc w diagnostyce pierwotnego zespołu antyfosfolipidowego i zakrzepicy związanej z SLE (i innymi chorobami z autoagresji). Diagnoza ta ma ważne konsekwencje dla podejmowania leczenia i przewidywania nawrotów zakrzepicy i nawracających poronień. Metoda oznaczenia ELISA, zastosowana w tym teście, bada stężenie przeciwciał antykardiolipinowych w dwóch klasach, co może zwiększyć wiarygodność rozpoznania.

Badanie należy wykonywać łącznie z innymi przydatnymi w diagnostyce zarówno chorób autoimmunologicznych, jak i zaburzeń krzepnięcia: morfologią (oceną poziomu płytek krwi), czasem kaolinowo-kefalinowym APTT, przeciwciałami przeciwjądrowymi ANA, innymi przeciwciałami antyfosfolipidowymi LA, anty-B2GPI.

Cel badania

• oznaczenie poziomu przeciwciał IgM specyficznych dla beta2-glikoproteiny (a-Beta2-GPI) jest pomocne w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego APS.