Beta2 – mikroglobulina

O badaniu

Oznaczana w surowicybeta-2-mikroglobulina(b2-M) jest markerem chorób limfoproliferacyjnychoraz czynnikiem pozwalającym na różnicowanie przyczyn dysfunkcji nerek. Cząsteczka beta2-mikroglobuliny jest niewielkim białkiem (o ciężarze 11,8 kDa) stanowiącym lekki łańcuch kompleksu głównych, ludzkich antygenów zgodności tkankowej HLA, -B i -C, o długości 100 aminokwasów. Występuje na powierzchni komórek jądrzastych, szczególnie obficie na limfocytach i monocytach, a także na komórkach licznych linii komórkowych. Obecna jest w wszystkich płynach ciała i w moczu.

Podniesiony poziom b2-M w surowicy, przy prawidłowej filtracji kłębuszkowej sugeruje wzrost produkcji/uwalniania b2-M. Podniesione stężenie b2-M w surowicy jest markerem chorób limfoproliferacyjnych, takich jak szpiczak mnogi, chłoniak B komórkowy, przewlekła białaczka limfocytowa B komórkowa, choroba Hodgkina, chłoniaki non- Hodgkin, makroglobulinemia Waldenstroma. 

Podwyższone wartości b2-Mw surowicy występują także w chorobach autoimmunizacyjnych (uogólniony toczeń trzewny, gośćcowe zapalenie stawów,zespół Sjogrena, choroba Crohna), chorobach zapalnych wątroby, zakażeniach wirusowychCMV, mononukleoza zakaźna. Obserwowane są w przypadku niektórych chorych dializowanych i przy odrzucaniu przeszczepu.

Cel badania

do określenia stadium i monitorowaniu leczenia szpiczaka mnogiego (spadek towarzyszy o odpowiedzi na leczenie) oraz w prognozowaniu choroby limfoproliferacyjnej (wzrost stanowi złą prognozę). Zastosowanie b2-M jako markera nowotworowego budzi jednakże kontrowersje.