Toksoid błoniczy, przeciwciała IgG
O badaniu
To badanie służy dla diagnostyki błonicy.
W celu oceny intensywności odporności przeciwdyszenterii przy określaniu konieczności revakcynacji i monitorowania jej skuteczności.
W różnicowej diagnozie (w połączeniu z innymi badaniami) w przypadku chorób o podobnych objawach, takich jak zapalenie migdałków różnej etiologii, ropień okołomigdałkowy, mononukleoza zakaźna, ostre zapalenie krtani, zapalenie nagłośni, astma oskrzelowa.
Cel badania
To badanie jest zalecane w takich przypadkach:
W przypadku objawów zakażenia błoniczego - dwukrotnie (w 1.-3. dniu i 7.-10. dniu choroby).
Podczas określania wskazań do szczepienia lub revakcynacji.
Jeśli konieczna jest ocena skuteczności szczepienia przeciw błonicy - przed i po podaniu szczepionki z oceną miana przeciwciał w dynamice.
Informacje o badaniu
Błonica to ostra choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową, której czynnikiem wywołującym jest Corynebacterium diphtheriae (pałeczki Lefflera), produkujące toksynę błoniczą. Źródłem zakażenia jest chory człowiek lub nosiciel bakterii.
Okres wylęgania wynosi średnio 2-5 dni. Obraz kliniczny choroby charakteryzuje się włóknikowym zapaleniem błon śluzowych jamy ustnej i dróg oddechowych oraz zjawiskami ogólnego zatrucia. W przypadku toksycznej postaci błonicy mogą być również dotknięte serce i układ nerwowy.
W odpowiedzi na zakażenie czynnikiem wywołującym błonicę lub po podaniu toksoidu błoniczego w szczepionce, układ odpornościowy produkuje przeciwciała przeciwtoksynowe we krwi w 1.-3. dniu choroby, których wysokie stężenie utrzymuje się przez kilka tygodni.
