Marker nowotworowy kory nadnerczy, IGF-2, IGF
O badaniu
Oznaczenie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF) wykonywane jest w diagnostyce chorób związanych z zaburzeniami wydzielania hormonu wzrostu (GH).
Chociaż IGF-1 i IGF-2 wywołują bardzo podobne odpowiedzi biologiczne, istnieje znacząca różnica w ich definicji.
IGF-1 jest produkowany właściwie tylko przez wątrobę, głównie pourodzeniu, natomiast IGF-2 jest wytwarzany przez płód i łożysko oraz wiele różnych tkanek już na wczesnych etapach rozwoju embrionalnego.
Ekspresja IGF-2 u dorosłych ma miejsce głównie w wątrobie i komórkach nabłonkowych wyściełających powierzchnię mózgu, opony mózgowe i sploty naczyniówkowe.
Zarówno IGF-1 jak i IGF-2 są obecne w krążeniu i mogą być wykrywane w osoczu. Poziom krążącego IGF-1 wzrasta w okresie dzieciństwa, a następnie spada w okresie dojrzewania, natomiast poziom krążącego IGF-2 jest najwyższy w czasie życia płodowego.
Cel badania
Oznaczenie przydatne w diagnostyce chorób związanych z zaburzeniami wydzielania hormonu wzrostu, w monitorowaniu ich leczenia.
