LH – lutropina

O badaniu

LH (hormon luteinizujący) wraz z FSH (hormonem folikulotropowym) należą do hormonów gonadotropowych, czyli hormonów stymulujących narządy płciowe- gonady. Są wytwarzane przez przysadkę mózgową pod wpływem stymulacji ze strony podwzgórza (struktury mózgu, która reguluje funkcję wydzielniczą przysadki), a ich stężenie zwiększa się i zmniejsza cyklicznie w zależności od wielu czynników.

LH i FSH stymulują i regulują wzrost oraz prawidłowe funkcjonowanie żeńskich i męskich gonad, czyli jajników i jąder. W jajniku stymulują wzrost i dojrzewanie komórek jajowych, tworzenie i rozwój ciałka żółtego (niezbędnego do utrzymania ciąży), a także wydzielanie hormonów płciowych – estrogenu i progesteronu.

W jądrach hormon luteinizujący stymuluje komórki Leydiga, które odpowiedzialne są za wytwarzanie męskiego hormon płciowego- testosteronu oraz kontrolują prawidłowe dojrzewanie plemników.

Najwyższe poziomy hormonu luteinizującego u kobiet obserwuje się w połowie cyklu miesiączkowego. Jest on ściśle związany z indukcją owulacji (oddzielenia się dojrzałej komórki jajowej od jajnika) i wytworzeniem ciałka żółtego.

Cel badania 

Hormon luteinizujący jest badany w następujących przypadkach:

zaburzeń miesiączkowania – np. nieregularne cykle, bolesne menstruacje

podejrzenia upośledzonego rozwoju narządów rozrodczych

w celu określenia momentu owulacji

problemów rozrodczych- trudności zajścia w ciążę

chorób przysadki mózgowej