Mocznik
O badaniu
Mocznik jest końcowym produktem metabolizmu białek – czyli głównego składnika budulcowego wszystkich organizmów. Jest on produkowany głównie w wątrobie, ale może być również wytwarzany w tkankach, które wykazują się szybkim wzrostem – np. guzach nowotworowych.
Z wątroby jest transportowany przez krew do nerek, gdzie jest wydalany razem z moczem. Tylko mniej niż 10% wytwarzanego mocznika jest wydalane z potem i przez przewód pokarmowy.
W zrównoważonej diecie z umiarkowanym spożyciem białka oraz przy zachowanej prawidłowej funkcji wątroby i nerek, jego stężenie we krwi jest zazwyczaj niskie.
Cel badania
Mocznik we krwi jest badany, gdy konieczna jest ocena czynności nerek – niezależnie od tego, czy u danego pacjenta dopiero podejrzewa się chorobę nerek, czy została ona już wcześniej zdiagnozowana. U pacjentów poddawanych hemodializie (leczenie nerkozastępcze) mocznik jest badany w celu ustalenia skuteczności dializy.
Wraz z innymi wskaźnikami mocznik jest częścią panelu testów niezbędnych do zdiagnozowania wielu chorób, nie tylko chorób nerek takich jak:
- uszkodzenie wątroby
- niedrożność dróg moczowych
- niewydolność serca
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- różne choroby metaboliczne
Najczęściej jest on mierzony w połączeniu z kreatyniną w surowicy. Kreatynina jest również produktem ubocznym metabolizmu tkanek, który jest wydalany przez nerki. Podwyższony poziom mocznika i kreatyniny jasno wskazuje na uszkodzenie nerek. Jeśli podniesiony jest tylko mocznik, występuje prawdopodobnie inna choroba, niekoniecznie związana z uszkodzoną czynnością nerek.
