Toxoplasma gondii, przeciwciała IgM
O badaniu
Toxoplasma gondii to pierwotniak (rodzaj jednokomórkowego organizmu), który u ludzi wywołuje chorobę pasożytniczą znaną jako toksoplazmoza.
Toxoplasma występuje u ponad 200 gatunków zwierząt, ale do zakażenia dochodzi od żywiciela ostatecznego, którym są kotowate- w naszych warunkach najczęściej jest to po prostu kot domowy. Choroba u dorosłych najczęściej przebiega bezobjawowo, ale jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, gdyż może u ich dzieci wywoływać toksoplazmozę wrodzoną. Do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez zjedzenie mięsa, w którym znajdują się cysty toksoplazmy (pewnego rodzaju „jaja") lub poprzez spożycie pokarmów/wody zakażonej odchodami kota chorego na toksoplazmozę.
Jako że choroba często przebiega bezobjawowo, diagnostyka opiera się na badaniach serologicznych, czyli wykryciu we krwi określonych związków, które świadczą pośrednio o obecności komórek toxoplasmy w organizmie pacjenta. Wykrycie przeciwciał IgM zazwyczaj oznacza, że do zakażenia doszło niedawno i w tym momencie ma przebieg ostry lub podostry. Ten rodzaj przeciwciał pojawia się po ok. tygodniu od zakażenia pasożytem i mogą utrzymywać się na dość wysokich poziomach do 4 miesięcy.
Cel badania
Jeżeli występuje podejrzenie obecności toxoplasmy w organizmie pacjenta badanie to powinno być powtarzane w pewnych odstępach czasowych w celu ustalenia dynamiki zmian stężeń IgM, co umożliwia dokładniejsze określenie przebiegu choroby. Zazwyczaj badanie to wykonuje się w połączeniu z oznaczaniem poziomów przeciwciał IgG, co także dostarcza ważnych danych diagnostycznych.
