Wirus zapalenia wątroby typu B, całkowite przeciwciała przeciwko antygenowi „cor” (anty-HBc total)

O badaniu 

Wirusowe zapalenia wątroby nadal stanowią ogromne wyzwanie dla zdrowia publicznego. Z powodu zapaleń wątroby oraz powikłań zakażenia – marskości wątroby lub nowotworu – co roku umiera około 1,4 mln osób na świecie. 

W celu rozpoznania typu zapalenia wirusowego, określenia fazy zakażenia oraz prognozowania wykonywane są specjalistyczne badania serologiczne, polegające na oznaczaniu poziomu antygenów, czyli składowych struktury wirusa, oraz przeciwciał – produktów swoistej odpowiedzi humoralnej gospodarza.

Badanie HBc polega na oznaczeniu w surowicy krwi przeciwciał anty-HBc całkowitych (total). Jest wykorzystywane w diagnostyce wirusowego zapalenia wątroby typu B. 

Wirus powodujący wirusowe zapalenie wątroby typu B posiada w swoim wnętrzu antygen rdzeniowy (HBcAg). Anty-HBc total są przeciwciałami skierowanymi w kierunku HBcAg. Test wykrywa dwie klasy przeciwciał: IgG i IgM, specyficznych w stosunku do antygenu HBcAg. 

Badanie HBc wykonuje się przede wszystkim w celu stwierdzenia, czy pacjent jest zakażony wirusem zapalenia wątroby typu B. Przeciwciała pojawiają się po wystąpieniu objawów klinicznych, czyli około 2 do 3 miesięcy po zakażeniu. Jako pierwsze pojawiają się przeciwciała w klasie IgM, które zanikają po okresie 6 miesięcy. Przeciwciała IgG świadczą o przebytym zakażeniu wirusem HBV i mogą  utrzymywać się we krwi chorego przez wiele lat.

Równoczesne wykonanie oznaczeń IgM anty-HBc i całkowitych anty-HBc  pozwala na zróżnicowanie aktualnego zakażenia od przebytego w dalekiej przeszłości oraz rozpoznanie zaostrzenia w chorobie przewlekłej.

Cel badania

rozpoznania typu zapalenia wirusowego, określenia fazy zakażenia oraz prognozowania leczenie.