Wirus zapalenia wątroby typu B, całkowite przeciwciała przeciwko “e” – antygenowi (anty-HBe)

O badaniu 

Wirusowe zapalenia wątroby nadal stanowią ogromne wyzwanie dla zdrowia publicznego. Z powodu zapaleń wątroby oraz powikłań zakażenia – marskości wątroby lub nowotworu – co roku umiera około 1,4 mln osób na świecie. 

W celu rozpoznania typu zapalenia wirusowego, określenia fazy zakażenia oraz prognozowania wykonywane są specjalistyczne badania serologiczne, polegające na oznaczaniu poziomu antygenów, czyli składowych struktury wirusa, oraz przeciwciał – produktów swoistej odpowiedzi humoralnej gospodarza.

Antygen HBe jest pochodną strukturalnego białka o antygenowości HBc budującego rdzeń wirusa. HBe jest bezpośrednim dowodem replikacji wirusa w hepatocytach i wskazuje na wysoką zakaźność badanego. Wykrywany jest we wczesnej fazie zakażenia, po około 7-14 dniach od pojawienia się antygenu powierzchniowego HBs, a w okresie zdrowienia zanika wcześniej niż HBs. Jeżeli utrzymuje się ponad 3-4 miesiące, może świadczyć o przewlekłym zakażeniu. Miana obydwu antygenów gwałtownie wzrastają w fazie replikacji wirusa w zakażeniu ostrym. Ujemny wynik badania na obecność antygenu HBe może wskazywać na wczesną fazę ostrego zakażenia przed szczytem replikacji wirusa lub na wczesny okres zdrowienia, kiedy stężenie antygenu spada poniżej wykrywanych wartości.

W trakcie ostrego zakażenia wirusem HBV następuje serokonwersja, w wyniku której zanika antygen HBe, a zaczynają się pojawiać przeciwciała anty-HBe. Wskazuje to zazwyczaj na proces zdrowienia i powoduje zmniejszenie zakaźności. Często przez krótki czas wykrywa się zarówno antygen, jak i przeciwciała. Powstawanie przeciwciał wykorzystywane jest także jako wskaźnik odpowiedzi na leczenie pacjentów z zakażeniem przewlekłym. Przeciwciała anty-HBe utrzymują się zwykle przez rok do dwóch lat, ale mogą utrzymywać się dłużej.

Cel badania

rozpoznania typu zapalenia wirusowego, określenia fazy zakażenia oraz prognozowania leczenie.